ταύτην τοῦ Ἡγησίνου τὴν ποίησιν
οὐκ ἐπελεξάμην, ἀλλὰ πρότερον ἄρα ἐκλελοιπυῖα ἦν πρὶν ἢ ἐμέ
γενέσθαι· Κάλλιππος δὲ Κορίνθιος ἐν τῇ ἐς Ὀρχομενίους συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ
λόγῳ τὰ Ἡγησίνου
ἔπη, ὡσαύτως δὲ
καὶ ἡμεῖς πεποιήμεθα παρʼ αὐτοῦ Καλλίππου διδαχθέντες. Ἄσκρης μὲν
δὴ πύργος εἷς ἐπʼ ἐμοῦ
καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο ἐς μνήμην, οἱ δὲ τοῦ Ἀλωέως παῖδες ἀριθμόν τε Μούσας ἐνόμισαν
εἶναι τρεῖς
καὶ ὀνόματα αὐταῖς ἔθεντο Μελέτην
καὶ Μνήμην
καὶ Ἀοιδήν.
Κάλλιππος
Κάλλιππος
Κορίνθιος
Μελέτη
Μνήμη
Μοῦσαι
Ἀλωεύς
Ἀοιδή
Ἄσκρη
Ἡγησίνος
Ὀρχομενιοί
This poetry of Hegesinus I did not examine personally; rather, it had already disappeared before my time. However, Callippus of Corinth, in his treatise concerning Orchomenus, uses the verses of Hegesinus in support of his account. In the same manner, I myself have relied upon Callippus, having learned from him. In my day, Ascra had only a single tower remaining, nothing else was left as a memorial. The sons of Aloeus believed the Muses to be three in number, and gave them the names Melete, Mneme, and Aoide.